De koop
De Koop
Na de eerste bezichtiging waren we enthousiast genoeg om over te gaan tot koop. Vooralsnog allerlei info op internet gezocht en uit "tweede huis in Duitsland".
Eerst volgde een intensieve mailwisseling met de Makelaar KHM. Later kwam ik er achter dat KHM stond voor de naam van de eigenaar nl. Karl Heinz Muller. De communicatie verliep met zijn zoon, die het steeds over der Chef had (zijn vader dus…). Daarna volgde nog wat telefonische gesprekken en probeerde ik ook nog wat van de prijs af te krijgen. Het enigste wat ik eruit gesleept kreeg was een Rabbat (korting, aanbieding) van een grondstuk, 25 km van de turnhal verwijderd, waar we dus niets aan hadden. Waarschijnlijk moesten ze het ook kwijt. Het grondstuk zou prima dienst kunnen doen als een kleine camping, aldus de makelaar. Uiteindelijk kregen we 500 euro korting (op het totale bedrag van een tweedehands middenklasser).
Op 20 juli 2005 vertrokken Marielle en ik wederom naar het oosten van Duitsland. Doel: bezichtiging en een afspraak met de makelaar en de notaris. De notaris met een toepasselijke naam: Bruno Ohnesorge in Muhlhausen.
Allereerst de bezichtiging door een vertegenwoordiger van de makelaar, een zekere Klaus, Woonachtig boven het cafe "Am zwartzen Adler". Hij had de sleutel en was voor ons de connectie met de makelaar. Zijn taak bestond uit het beheren van de turnhal en zn. kleine reparaties doen, alsmede de tuin onderhouden. Hij vertelde dat hij muzikant was, maar dat was dan ook alles. Overigens staat hij nog ergens op een foto van het internet in de verkoopbrochure.
Ehemalige Turnhalle, perfekter Rohbau für ein Einfamilienhaus!!!
Plz / Ort : 99955 Bad Tennstedt
Grundstücksfläche : 500 m²
Nutzfläche : ca. 250 m²
Zimmer : 5 + Halle
Objektart : Bei diesem Objekt handelt es sich um eine ehemalige Turnhalle.
Anschrift : DIe ehemalige Turnhalle liegt im Zentrum der Kurstadt Bad Tennstedt.
Grundstücksgröß : Die Grundstücksgröße beträgt ca. 500 m².
Lagebeschreibung : Bad Tennstedt ist eine Kurstadt mit neu gebauter Kurklinik und dementsprechender Infrastruktur. Die ehemalige Turnhalle; der Rohbau befindet sich in einem vollkommen ruhigen und verhehrsberuhigtem Gebiet. Das Objekt ist von vorn abgeteilt durch die ehemalige Stadtmauer, vor der Stadtmauer fließt ein kleines Flüßchen.
Objektbeschreibung : Hier handelt es sich um die ehemalige Turnhalle der Kurstadt. Die Turnhalle ist Massiv gebaut, das Dach sowie die Fenster sind in einem guten Zustand. Diese Turnhalle läßt sich leicht zu einem Einfamilienhaus umbauen. Strom und Wasser sind vorhanden.
Plattegrond Turnhal:
Na de bezichtiging kregen we de sleutel en vertrokken naar notaris Ohnesorge in Muehlhausen. Bij de notaris ontmoette we ook Herr Karl-Heinz en zoon Tilo. Zoals ook in Nederland werd het gehele koopverdrag voorgelezen door de Notaris (thuis hadden we het voorlopige koopcontract al redelijk ontcijferd, het blijft per slot van rekening een hoop juridisch geneuzel). Dat die Karl-Heinz een druk baasje is bleek wel onder het voorlezen. Regelmatig werd hij gestoord door zijn mobiele telefoon.
Na het zetten van de handtekening werden we uitgenodigd om met hun mee te gaan naar het kantoor in Muehlhausen, om vervolgens daarna mee te gaan naar hun huis in Keula, 25 km boven Muehlhausen. Vandaag vierde nl. de oude Karl-Heinz, zijn verjaardag. Groot feest omdat hij 52 jaar werd.
Voor oost-duitse begrippen is familie Muller redelijk welgesteld; grote mercedes cabrio (duitsers hebben sowieso iets met auto’s), groot huis, volgestouwd met barokke meubels. De gastheer liet alles met veel trots zien. Vroeger was hij handelaar geweest in oude meubels en kwam ook regelmatig in Holland. Had daar leuke anekdotes over. Blijkbaar was heden ten dagen de handel in onroerend goed lucratiever. We mochten dus die avond ere-gasten zijn op het feest en dan konden we meteen flink netwerken met ondernemers in de bouw, want er zouden veel mensen uit de bouwwereld komen. Slaapplaats was ook geregeld, in het huis van de dochter van de jarige.
Het feest op zichzelf en de feestgangers voldeden wel redelijk aan onze verwachtingen. Voor mijn gevoel allemaal net iets te "fout" zoals net teveel geblondeerde vrouwen (sowiezo is blonderen nog altijd hot in het voormalig oostblok), kleding waar wij tien jaar geleden in liepen, erg veel vlees, waaronder natuurlijk de thuringer braadworsten en bv. ook een tien kilo schaal vol met rauw gehakt. Je moet er maar van houden. Dit alles in de tuin met lange tafels met rood-wit geruiten kleden en grote bierpullen. De cliche’s werden dus bevestigd.
Frau Muller liep er ook mooi verkleed bij met in haar haar een of andere grote paastak. Waarschijnlijk aldaar, harstikke in en modern. Het feest werd muzikaal omlijst door de "pianovirtuoos", jawel: Klaus. In een mooi zwart pak (net iets te groot). De muziek kwam voor een groot deel voorgeprogrammeerd uit zijn RiHa orgeltje. Gelukkig was alles instrumentaal en gebruikte hij de microfoon alleen maar om een nummer aan te kondigen. Tussendoor volgde ook nog voordracht van de plaatselijke accordeonclub. Ok Moi. Later op de avond stond een optreden gepland van de lokale dansgarden, olv. het vriendinneke van der Tilo. De "afgetrainde" meisjes werden geflankeerd door twee wat stevigere dames, die goed waren voor het betere gooi en smijt werk, alsook de basis voor de levende pyramide. Ze deden me denken aan de gespierde oost-duitse zwemsters van de jaren 80. En je weet wat daar allemaal mee gebeurd is.
Achter in de tuin was een prachtig Zweeds vuur. En dan niet zo’n kleintje. Nee, die met zeer grote eiken balken die niet zouden misstaan in ons zojuist gekochte duits stulpje.
Tussendoor flink zitten netwerken met allerlei vaklui, die dan ook driftig met visitekaartjes strooiden.
Als klapstuk van de avond was een optreden gepland van twee stripteaseuses. Je wordt per slot van rekening niet ieder jaar 52. We zijn allebei niet echt bleu, maar wat ons voorgeschoteld werd ging met momenten onze fantasie te boven. Ik ga verder niet in details, maar op een gegeven moment werden brandende kaarsen in diverse lichaamsopeningen gestoken met daarbij de nodige acrobatische uitspattingen en stond Herr Muller van diverse lichaamsdelen slagroom te likken. Toch mooi zo’n cadeautje van het vrouwtje. Herr Muller en de gasten vonden het in ieder geval leuk en men was enthousiast. Laat hadden we het niet gemaakt, want we waren immers vanaf zes uur in touw. Marielle moest eerlijk bekennen dat ze blij was dat we niet bij Herr Muller sliepen. Ze was bang dat hij ‘s nachts in zijn fantasie door zou schieten.
Afijn, heerlijk geslapen, dochter Muller betaald en bedankt, richting hause gefahren, zuhause, afgelopen….
Na de eerste bezichtiging waren we enthousiast genoeg om over te gaan tot koop. Vooralsnog allerlei info op internet gezocht en uit "tweede huis in Duitsland".
Eerst volgde een intensieve mailwisseling met de Makelaar KHM. Later kwam ik er achter dat KHM stond voor de naam van de eigenaar nl. Karl Heinz Muller. De communicatie verliep met zijn zoon, die het steeds over der Chef had (zijn vader dus…). Daarna volgde nog wat telefonische gesprekken en probeerde ik ook nog wat van de prijs af te krijgen. Het enigste wat ik eruit gesleept kreeg was een Rabbat (korting, aanbieding) van een grondstuk, 25 km van de turnhal verwijderd, waar we dus niets aan hadden. Waarschijnlijk moesten ze het ook kwijt. Het grondstuk zou prima dienst kunnen doen als een kleine camping, aldus de makelaar. Uiteindelijk kregen we 500 euro korting (op het totale bedrag van een tweedehands middenklasser).
Op 20 juli 2005 vertrokken Marielle en ik wederom naar het oosten van Duitsland. Doel: bezichtiging en een afspraak met de makelaar en de notaris. De notaris met een toepasselijke naam: Bruno Ohnesorge in Muhlhausen.
Allereerst de bezichtiging door een vertegenwoordiger van de makelaar, een zekere Klaus, Woonachtig boven het cafe "Am zwartzen Adler". Hij had de sleutel en was voor ons de connectie met de makelaar. Zijn taak bestond uit het beheren van de turnhal en zn. kleine reparaties doen, alsmede de tuin onderhouden. Hij vertelde dat hij muzikant was, maar dat was dan ook alles. Overigens staat hij nog ergens op een foto van het internet in de verkoopbrochure.
Ehemalige Turnhalle, perfekter Rohbau für ein Einfamilienhaus!!!
Plz / Ort : 99955 Bad Tennstedt
Grundstücksfläche : 500 m²
Nutzfläche : ca. 250 m²
Zimmer : 5 + Halle
Objektart : Bei diesem Objekt handelt es sich um eine ehemalige Turnhalle.
Anschrift : DIe ehemalige Turnhalle liegt im Zentrum der Kurstadt Bad Tennstedt.
Grundstücksgröß : Die Grundstücksgröße beträgt ca. 500 m².
Lagebeschreibung : Bad Tennstedt ist eine Kurstadt mit neu gebauter Kurklinik und dementsprechender Infrastruktur. Die ehemalige Turnhalle; der Rohbau befindet sich in einem vollkommen ruhigen und verhehrsberuhigtem Gebiet. Das Objekt ist von vorn abgeteilt durch die ehemalige Stadtmauer, vor der Stadtmauer fließt ein kleines Flüßchen.
Objektbeschreibung : Hier handelt es sich um die ehemalige Turnhalle der Kurstadt. Die Turnhalle ist Massiv gebaut, das Dach sowie die Fenster sind in einem guten Zustand. Diese Turnhalle läßt sich leicht zu einem Einfamilienhaus umbauen. Strom und Wasser sind vorhanden.
Plattegrond Turnhal:
Na de bezichtiging kregen we de sleutel en vertrokken naar notaris Ohnesorge in Muehlhausen. Bij de notaris ontmoette we ook Herr Karl-Heinz en zoon Tilo. Zoals ook in Nederland werd het gehele koopverdrag voorgelezen door de Notaris (thuis hadden we het voorlopige koopcontract al redelijk ontcijferd, het blijft per slot van rekening een hoop juridisch geneuzel). Dat die Karl-Heinz een druk baasje is bleek wel onder het voorlezen. Regelmatig werd hij gestoord door zijn mobiele telefoon.
Na het zetten van de handtekening werden we uitgenodigd om met hun mee te gaan naar het kantoor in Muehlhausen, om vervolgens daarna mee te gaan naar hun huis in Keula, 25 km boven Muehlhausen. Vandaag vierde nl. de oude Karl-Heinz, zijn verjaardag. Groot feest omdat hij 52 jaar werd.
Voor oost-duitse begrippen is familie Muller redelijk welgesteld; grote mercedes cabrio (duitsers hebben sowieso iets met auto’s), groot huis, volgestouwd met barokke meubels. De gastheer liet alles met veel trots zien. Vroeger was hij handelaar geweest in oude meubels en kwam ook regelmatig in Holland. Had daar leuke anekdotes over. Blijkbaar was heden ten dagen de handel in onroerend goed lucratiever. We mochten dus die avond ere-gasten zijn op het feest en dan konden we meteen flink netwerken met ondernemers in de bouw, want er zouden veel mensen uit de bouwwereld komen. Slaapplaats was ook geregeld, in het huis van de dochter van de jarige.
Het feest op zichzelf en de feestgangers voldeden wel redelijk aan onze verwachtingen. Voor mijn gevoel allemaal net iets te "fout" zoals net teveel geblondeerde vrouwen (sowiezo is blonderen nog altijd hot in het voormalig oostblok), kleding waar wij tien jaar geleden in liepen, erg veel vlees, waaronder natuurlijk de thuringer braadworsten en bv. ook een tien kilo schaal vol met rauw gehakt. Je moet er maar van houden. Dit alles in de tuin met lange tafels met rood-wit geruiten kleden en grote bierpullen. De cliche’s werden dus bevestigd.
Frau Muller liep er ook mooi verkleed bij met in haar haar een of andere grote paastak. Waarschijnlijk aldaar, harstikke in en modern. Het feest werd muzikaal omlijst door de "pianovirtuoos", jawel: Klaus. In een mooi zwart pak (net iets te groot). De muziek kwam voor een groot deel voorgeprogrammeerd uit zijn RiHa orgeltje. Gelukkig was alles instrumentaal en gebruikte hij de microfoon alleen maar om een nummer aan te kondigen. Tussendoor volgde ook nog voordracht van de plaatselijke accordeonclub. Ok Moi. Later op de avond stond een optreden gepland van de lokale dansgarden, olv. het vriendinneke van der Tilo. De "afgetrainde" meisjes werden geflankeerd door twee wat stevigere dames, die goed waren voor het betere gooi en smijt werk, alsook de basis voor de levende pyramide. Ze deden me denken aan de gespierde oost-duitse zwemsters van de jaren 80. En je weet wat daar allemaal mee gebeurd is.
Achter in de tuin was een prachtig Zweeds vuur. En dan niet zo’n kleintje. Nee, die met zeer grote eiken balken die niet zouden misstaan in ons zojuist gekochte duits stulpje.
Tussendoor flink zitten netwerken met allerlei vaklui, die dan ook driftig met visitekaartjes strooiden.
Als klapstuk van de avond was een optreden gepland van twee stripteaseuses. Je wordt per slot van rekening niet ieder jaar 52. We zijn allebei niet echt bleu, maar wat ons voorgeschoteld werd ging met momenten onze fantasie te boven. Ik ga verder niet in details, maar op een gegeven moment werden brandende kaarsen in diverse lichaamsopeningen gestoken met daarbij de nodige acrobatische uitspattingen en stond Herr Muller van diverse lichaamsdelen slagroom te likken. Toch mooi zo’n cadeautje van het vrouwtje. Herr Muller en de gasten vonden het in ieder geval leuk en men was enthousiast. Laat hadden we het niet gemaakt, want we waren immers vanaf zes uur in touw. Marielle moest eerlijk bekennen dat ze blij was dat we niet bij Herr Muller sliepen. Ze was bang dat hij ‘s nachts in zijn fantasie door zou schieten.
Afijn, heerlijk geslapen, dochter Muller betaald en bedankt, richting hause gefahren, zuhause, afgelopen….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten