Het begin
Het begin
Het zal ongeveer in het voorjaar van 2005 geweest zijn. Ik zat weer eens in de nachtdienst en me stierlijk te vervelen. Gelukkig het internet tot mijn beschikking en flink zitten Googelen. Ik was al een tijdje gecharmeerd van die engelse programma’s over die leipe engelsen die met hun hele hebben en houden Engeland verlieten om een nieuw bestaan op te bouwen op het vaste land van Europa. Vaak vanuit de idealistische opgedane ervaringen vanuit een vakantie in Frankrijk, Italie of andere warm, zuidelijk land.
Zelf wist ik dat dat niets voor mij was, denkende aan die engelsman die een slakkenkwekerij wilde starten in spanje. Wel was er al lange tijd een interesse om een vakaniehuisje te bemachtigen in bv. Frankrijk. En dan niet zo’n kant en klare, maar wel een huis waar wat aan gedaan moest worden en zeker niet te duur. Weinig zin om me daar voor in de schulden te steken. Voor mij dus meer een klusproject, omdat we in onze huidige woning uitgeklust waren. Een andere voorwaarde was dat de afstand niet groter mocht zijn dan 500 km, zodat je er nog iets aan zou hebben als je er voor een weekend naar toe zou gaan.
Terugkomende op die nachtdienst; een ideaal tijdsverdrijf dan om eens het net af te struinen naar geschikte cottages. Met m’n beperkte kennis van frans kwam ik op veel makelaars-sites rondom de omgeving van Noord-Frankrijk (Ardenne, Champagne, Lorraine, Vogezen). Laten we wel wezen, wij nederlanders zijn gewoon zuidelijk georienteerd en dan kom je snel terecht in Frankrijk. Vroeger gingen we vaak naar Frankrijk, maar dan zuidelijker. Ik bouwde concrete contacten op met een (nederlandstalige)Belg, die een aantal huizen verkocht in de Vogezen. We zijn zelfs naar een pand geweest om te kijken. Uiteindelijk werd het niets omdat ik de prijs-kwaliteits verhouding niet reeel vond. Voor tienduizenden euro’s kon ik een pand kopen, waarbij alleen het casco nog maar intact was en waar dus nog ongelooflijk veel aan gedaan moest worden.
Een project wat ik niet kon overzien. Tel daar bij op dat ik de franse taal slecht spreek en de eerste bouwmarkt 100 km verwijderd was van dat plaatsje. Voor mij een mission impossible, zelf met hulp van mijn handige vader.
Voor ons was het een redelijke deceptie. Afijn, regelmatig toch weer aan het zoeken op het net, in de nachtdienst. Kom ik bij toeval terecht bij een nederlandse makelaar in Oost-duitse panden. Hij had er een in de aanbieding: een oud spoorwachtershuisje in Guthmannshausen. Op zijn site was hij erg enthousiast over de locatie, faciliteiten en de aardige duitsers. Ook de omgeving rondom Weimar sprak me aan. Een bezichtiging afgesproken en samen met ons vader en moeder richting Duitsland gefahren. Afstand bleef ook binnen de 500 km en laten we eerlijk zijn, wij nederlanders spreken altijd wel een woordje duits. Leuke reis gehad, nog een stukje van het ijzeren gordijn gezien (de oude grens tussen voormalig oost en west Duitsland).
Het huisje viel wel tegen, mn. omdat deze ook nog gedeeltelijk verhuurd werd aan een man die bij het spoor werkte. Ook aan dit huis was genoeg te klussen.
Het is uiteindelijk dus niets geworden, maar de interesse in het voormalige Oost-duitsland was een feit.
Nieuwe zoekopdrachten werden ingetypt in de deelstaat Thuringen in het midden van Duitsland. Voor mijn gevoel is Thuringen ook wat meer verwesterd en zeker minder ver verwijderd van de nederlandse grens dan Sachsen en Sachsen-Anhalt of de noordelijke deelstaat Mecklenburg-Vorpommern. Ook wordt gezegd dat er meer armoede is in de oostelijke deelstaten. Ongelooflijk hoe laag de huizenprijzen zijn in het voormalige Oost-duitsland als je dat vergelijkt met de huizenprijs in (noord)Frankrijk. Daarnaast heb je ook een kwalitatief beter huis voor minder geld. Qua klimaat is het vergelijkbaar met Noord-frankrijk; een landklimaat.
Na lang zoeken viel mijn oog op een voormalige Turnhal in het stadje Bad Tennstedt in het kreis Unstrut-Hainich, een gebied wat overwegend bestaat uit landbouwgebied in een glooiend landschap van het thuringer Becken, gelegen tussen het Harz-gebergte en het Thuringer Wald. Dit gebied noemt men ook wel het Thuringer Kernland. De omgeving bevat een schat aan het duitse culturele erfgoed, met steden als Erfurt, Muhlhausen,Eisenach, Weimar, Gotha en Bad langensalza met middenin het plaatsje Bad Tennstedt. Bad Tennstedt is een voormalig kuuroord met ongeveer 3000 inwoners. De gemeente (verwaltungsgemeinschaft) Bad Tennstedt bestaat uit ongeveer 8.300 inwoners verdeeld over 13 dorpen (incl. Bad Tennstedt) nl.:
Ballhausen, Blankenburg, Bruchstedt, Haussommern, Hornsommeren, Kirchheiligen, Klettstedt, Kutzleben, mittelsommern, Sundhausen, Tottleben en Urleben.
Bad Tennstedt had voorheen een eigen Station (bahnhof) maar deze is al een tijd gesloten omdat het niet meer rendabel was. Sinds de hereniging hebben de inwoners aanmas een auto gekocht. Ja Duitsers en auto’s, onlosmakkelijk met elkaar verbonden…statussymbool nummer eins..
Die Ehemalige Turnhalle bestaat uit een hal van 9 x 19 meter, 4 meter hoog en een bijgebouw bestaande uit kleedkamers, geratenraum, hetzraum, lehrerraum en nog een paar gedeelten.
Daarop nog een grote zolder van 14 x 14 meter, met een nokhoogte van 8 meter. Best een groot gebouw, om daarvan een vakantiehuisje te maken. De ligging is aan de rand van de stad, verborgen achter een dikke stadsmuur, waarvoor een fiets-voetpad ligt, met daarvoor een beekje de Öde. Harstikke idylische ligging dus.
De constructieve, bouwkundige staat is goed, maar er moet nog veel aan gebeuren.
De buitenmuren zijn in ruwbouw (moeten dus nog gestukt worden), de eikenhouten vloer van de hal is op meerdere plaatsen omhoog gekomen vanwege lekkages nu en in het verleden.
10 jaar lang is er niets meer gedaan aan dit gebouw sinds de stad een nieuwe sporthal kreeg.
Het zal ongeveer in het voorjaar van 2005 geweest zijn. Ik zat weer eens in de nachtdienst en me stierlijk te vervelen. Gelukkig het internet tot mijn beschikking en flink zitten Googelen. Ik was al een tijdje gecharmeerd van die engelse programma’s over die leipe engelsen die met hun hele hebben en houden Engeland verlieten om een nieuw bestaan op te bouwen op het vaste land van Europa. Vaak vanuit de idealistische opgedane ervaringen vanuit een vakantie in Frankrijk, Italie of andere warm, zuidelijk land.
Zelf wist ik dat dat niets voor mij was, denkende aan die engelsman die een slakkenkwekerij wilde starten in spanje. Wel was er al lange tijd een interesse om een vakaniehuisje te bemachtigen in bv. Frankrijk. En dan niet zo’n kant en klare, maar wel een huis waar wat aan gedaan moest worden en zeker niet te duur. Weinig zin om me daar voor in de schulden te steken. Voor mij dus meer een klusproject, omdat we in onze huidige woning uitgeklust waren. Een andere voorwaarde was dat de afstand niet groter mocht zijn dan 500 km, zodat je er nog iets aan zou hebben als je er voor een weekend naar toe zou gaan.
Terugkomende op die nachtdienst; een ideaal tijdsverdrijf dan om eens het net af te struinen naar geschikte cottages. Met m’n beperkte kennis van frans kwam ik op veel makelaars-sites rondom de omgeving van Noord-Frankrijk (Ardenne, Champagne, Lorraine, Vogezen). Laten we wel wezen, wij nederlanders zijn gewoon zuidelijk georienteerd en dan kom je snel terecht in Frankrijk. Vroeger gingen we vaak naar Frankrijk, maar dan zuidelijker. Ik bouwde concrete contacten op met een (nederlandstalige)Belg, die een aantal huizen verkocht in de Vogezen. We zijn zelfs naar een pand geweest om te kijken. Uiteindelijk werd het niets omdat ik de prijs-kwaliteits verhouding niet reeel vond. Voor tienduizenden euro’s kon ik een pand kopen, waarbij alleen het casco nog maar intact was en waar dus nog ongelooflijk veel aan gedaan moest worden.
Voor ons was het een redelijke deceptie. Afijn, regelmatig toch weer aan het zoeken op het net, in de nachtdienst. Kom ik bij toeval terecht bij een nederlandse makelaar in Oost-duitse panden. Hij had er een in de aanbieding: een oud spoorwachtershuisje in Guthmannshausen. Op zijn site was hij erg enthousiast over de locatie, faciliteiten en de aardige duitsers. Ook de omgeving rondom Weimar sprak me aan. Een bezichtiging afgesproken en samen met ons vader en moeder richting Duitsland gefahren. Afstand bleef ook binnen de 500 km en laten we eerlijk zijn, wij nederlanders spreken altijd wel een woordje duits. Leuke reis gehad, nog een stukje van het ijzeren gordijn gezien (de oude grens tussen voormalig oost en west Duitsland).
Het huisje viel wel tegen, mn. omdat deze ook nog gedeeltelijk verhuurd werd aan een man die bij het spoor werkte. Ook aan dit huis was genoeg te klussen.
Het is uiteindelijk dus niets geworden, maar de interesse in het voormalige Oost-duitsland was een feit.
Nieuwe zoekopdrachten werden ingetypt in de deelstaat Thuringen in het midden van Duitsland. Voor mijn gevoel is Thuringen ook wat meer verwesterd en zeker minder ver verwijderd van de nederlandse grens dan Sachsen en Sachsen-Anhalt of de noordelijke deelstaat Mecklenburg-Vorpommern. Ook wordt gezegd dat er meer armoede is in de oostelijke deelstaten. Ongelooflijk hoe laag de huizenprijzen zijn in het voormalige Oost-duitsland als je dat vergelijkt met de huizenprijs in (noord)Frankrijk. Daarnaast heb je ook een kwalitatief beter huis voor minder geld. Qua klimaat is het vergelijkbaar met Noord-frankrijk; een landklimaat.
Na lang zoeken viel mijn oog op een voormalige Turnhal in het stadje Bad Tennstedt in het kreis Unstrut-Hainich, een gebied wat overwegend bestaat uit landbouwgebied in een glooiend landschap van het thuringer Becken, gelegen tussen het Harz-gebergte en het Thuringer Wald. Dit gebied noemt men ook wel het Thuringer Kernland. De omgeving bevat een schat aan het duitse culturele erfgoed, met steden als Erfurt, Muhlhausen,Eisenach, Weimar, Gotha en Bad langensalza met middenin het plaatsje Bad Tennstedt. Bad Tennstedt is een voormalig kuuroord met ongeveer 3000 inwoners. De gemeente (verwaltungsgemeinschaft) Bad Tennstedt bestaat uit ongeveer 8.300 inwoners verdeeld over 13 dorpen (incl. Bad Tennstedt) nl.:
Ballhausen, Blankenburg, Bruchstedt, Haussommern, Hornsommeren, Kirchheiligen, Klettstedt, Kutzleben, mittelsommern, Sundhausen, Tottleben en Urleben.
Bad Tennstedt had voorheen een eigen Station (bahnhof) maar deze is al een tijd gesloten omdat het niet meer rendabel was. Sinds de hereniging hebben de inwoners aanmas een auto gekocht. Ja Duitsers en auto’s, onlosmakkelijk met elkaar verbonden…statussymbool nummer eins..
Die Ehemalige Turnhalle bestaat uit een hal van 9 x 19 meter, 4 meter hoog en een bijgebouw bestaande uit kleedkamers, geratenraum, hetzraum, lehrerraum en nog een paar gedeelten.
Daarop nog een grote zolder van 14 x 14 meter, met een nokhoogte van 8 meter. Best een groot gebouw, om daarvan een vakantiehuisje te maken. De ligging is aan de rand van de stad, verborgen achter een dikke stadsmuur, waarvoor een fiets-voetpad ligt, met daarvoor een beekje de Öde. Harstikke idylische ligging dus.
De constructieve, bouwkundige staat is goed, maar er moet nog veel aan gebeuren.
De buitenmuren zijn in ruwbouw (moeten dus nog gestukt worden), de eikenhouten vloer van de hal is op meerdere plaatsen omhoog gekomen vanwege lekkages nu en in het verleden.
10 jaar lang is er niets meer gedaan aan dit gebouw sinds de stad een nieuwe sporthal kreeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten